سیسیلیا بو، متولد فیلادلفیا، در شهر پاریس هنر خواند و اولین استاد زنی بود که در آکادمی هنرهای زیبای پنسیلوانیا تدریس میکرد. در تابستان ۱۸۸۸، او به دهکدهی کنار دریای زیبای کنکارنو در برتاین سفر کرد. برای بو، نقاشی کردن در فضای باز، دورهی هنری جدیدی را وعده میداد. رازهای گرگومیش شیفتگی او با یقههای سفید خشک و سر پوشهای بالمانندی که زنان آنجا میپوشیدند را نشان میدهد. موضوع این نقاشی به بلندپروازی او نیز اشاره دارد. سالها پیش، هنگامی که در فیلادلفیا دانشجوی هنر بود، بو یک کپی از نقاشی آنجلوس ژانفرانسوا میله را دیده بود، نقاشیای که روستاییان فرانسوی را نشان میدهد. همانطور که بو به خاطر میآورد، "وقار رمانتیک" تصویر میله «باعث میشد نقاشیهای اطراف معمولی به نظر برسند.»
در طول مطالعات بو در گرگومیش، او به دنبال به دست آوردن رنگها بود، به همان نحو که بر صورت مدلهایش و لباسها مینشست. درسهای او در آن تابستان با نقاشان آمریکایی چارلز لازار و الکساندر هریسون، علاقهی او به نورهای متحرک و رنگهای درخشان امپرسیونیسم فرانسوی را تقویت کرد. قطعاتی همانند این اثر، که نتیجهی مطالعه کردن سختکوشانه او بود، هریسون را به بیان این سوق داد که بو «دارای ویژگیهایی بود که کاوش و فکر میکرد و راضی نمیشد و هیچگاه خسته از تلاش کردن برای نقاشی نمیشد و هزینهها را حساب نمیکرد.»
ما نقاشی امروز را با تشکر موزهی هنر جورجیا تقدیم شما میکنیم. : )
اگر دوست دارید بیشتر دربارهی زنان هنرمند بدانید، لطفا سری به دفترچهی کاغذی زنان هنرمند ما بزنید. : ))
پ.ن: در اینجا پرترههای زیبای بیشتری از سیسیلیا بو ببینید. ♥