خیابان هالوی از طبقه ششم

گوستاو کایبوت در مناظر بسیاری از شهر پاریس بر روی مفهوم پنجره به عنوان یک آستان روانشناختی تمرکز کرد – یک مرز بصری میان فضای خصوصی و داخلی محافظت‌شده‌ی بورژوازی، و جهان ناشناخته‌ی خیابان‌ها. در اینجا مکان قرارگیری بیننده بر بالکن، باعث می‌شود که این پانورامای شهری، تنها موضوع این نقاشی شود. این نقطه‌ی برتری با ارتفاع زیاد، کششی بصری به عمق تصویر ایجاد کرده، که توسط قاب پنجره با زاویه‌ی تند بیشتر تشدید شده است – به عنوان تنها عنصری که با فضای داخلی پشت‌اش ارتباط دارد. قسمت میانی این چیدمان توسط سربالایی عمودی خیابان هالوی به سمت اپرا گارنیه تحت سلطه قرار گرفته است. این خیابان که توسط فرمی مسطح و کم‌رنگ در رد قلم‌هایی غلیظ به وجود آمده، تنها توسط پیکرهای محو و کالسکه‌ها نقطه گذاری شده است. نوع پرسپکتیو و محو بودن تصویر، نقاشی Boulevard des Capucines (خیابان کاپوسین، در آرشیو ما آن را بیابید) اثر کلود مونه را به خاطر می‌آورد، که کایبوت به حتم با آن آشنا بوده و احتمالا در اولین نمایشگاه امپرسیونیست در سال ۱۸۷۴ این اثر را دیده بود. دو سال بعد کایبوت به آپارتمانی در بلوک ساختمان‌های سمت راست نقل مکان کرد.

گوستاو کایبوت نقاشی بی‌نظیر بود که در میان امپرسیونیست‌ها کمتر شناخته شده است. اگر دوست دارید درباره‌ی او بیشتر بدانید، لطفا سری به دوره‌ی عظیم امپرسیونیسم ما بزنید! :)

پ.ن: در اینجا می‌توانید نگاهی به پشت‌بام‌های غم‌انگیز پاریسی اثر کایبوت بیندازید. مراقب باشید، ممکن است سرد باشد. :)