Moa

W twórczości Egona Schiele dwa elementy o ogromnym znaczeniu to poza i ruch. We wczesnych dziełach Schiele, przedstawiających jego najbliższych przyjaciół, takich jak tancerkę Moa, lub w niezwykle oryginalnych i indywidualnych pozach do aparatu wymyślonych przez jego przyjaciela Antona Josefa Trèkę, entuzjazm Schiele do przekształcania ludzkiego ciała w wszechstronne dzieło sztuki może być wyraźnie odczuwalny. Przedstawienia Moa zapewniają wyjątkowe spojrzenie na środowisko Egona Schiele i kręgi bohemy w Wiedniu w tamtym okresie. Sama Moa była ikoną kultury wiedeńskiej przełomu wieków i służyła jako modelka Schiele do wielu dzieł. Ze swoim życiowym partnerem Erwinem Osenem, aktorem i jednym z bliskich przyjaciół Egona Schiele, dzieliła fascynację formami ekspresji ciała, a także skrajnymi zniekształceniami mimiki i gestów. W swojej sztuce Schiele miał jeszcze bardziej wyostrzyć tę formę pantomimy, przenosząc ją na poziom życia emocjonalnego i sentymentalnego. Ten wizerunek Moa należy do najbardziej malarskich portretów tancerki, a także do tych, które są najdoskonalsze pod względem kompozycji i zastosowania koloru.