Oślepiony Samson

Oślepiona postać zbliża się w kierunku widza z siłą która grozi rozbiciem obrazu. Heroiczna nagość, a także rozgoryczona, pokryta smugami krwi twarz oraz potrafiące miażdżyć kamienie ręce wyrażają przerażenie Samsona. Już od średniowiecza wyobraźnie artystów rozpalała idea "Wybrańca Boga", mocno górującego nad pozostałymi ludźmi, będącego zapowiedzią Chrystusa, odpowiednikiem Herkulesa i obrazem tragedii bohatera, który za swoją nieskrępowaną zmysłowość przypłaca utratą wzroku. Oślepiony Samson jest trzecim i ostatnim przedstawieniem tematu przez Corintha. W reakcji na udar, który zagroził życiu atrysty w grudniu 1911 roku, dzieło to wychodzi poza tradycyjne granice gatunku i w końcu zdejmuje urok rzucony przez wcześniejsze przedstawienie tematu przez Rembrandta. Wizja nadciągającego uwolnienia, które zniszczy zarówno Samsona jak i jego wrogów, sprawia że obraz staje się dramatem życia i śmierci.