با اینکه لوئیز کاترین برسلو یکی از پرتقاضاترین پرترهنگاران پاریس اواخر قرن نوزدهم بود، اما تاریخنگاران هنر و فروشندگان آثار هنری تا همین اواخر به بازنگری و احیای علاقه به آثارش روی آوردهاند. او که با نام اصلی ماریا لوئیزه کاترینا برسلو در زوریخ متولد شد، آموزش هنری خود را زیر نظر نقاش محلی ادوارد فیفر آغاز کرد. با اعتماد به نفس در استعدادش، در آکادمی ژولیان پاریس ثبتنام کرد و به تنها دانشجوی زن این مدرسه تبدیل شد که در سال ۱۸۷۹ با خودنگارهاش در سالن پاریس به نمایش گذاشته شد. کمی بعد، نسخه فرانسوی نامش را پذیرفت و در پاریس استودیوی خودش را تأسیس کرد.
برسلو به خاطر پرترههای حساس و دقیقش به شهرت فراوانی رسید و سفارشهای زیادی از مشتریان برجسته دریافت کرد. آثاری مانند لا توآلت توانایی او را در به تصویر کشیدن حالتهای ظریف چهره و استفاده ماهرانه از پالت رنگی ملایم و قلمموهای بافتدار نشان میدهد.
او سومین زنی بود که مدال افتخار لژیون دونور فرانسه را دریافت کرد. در طول جنگ جهانی اول، توجهش را به پرترههای دلسوزانه از سربازان و پرستاران فرانسوی معطوف کرد و ارتباط عمیق خود با وطن پذیرفتهشدهاش را تقویت نمود. برسلو همچنین همکار محترمی برای برخی از محبوبترین هنرمندان و نویسندگان زمانهاش بود، از جمله ادگار دگا و آنتول فرانس. یکی از افراد بسیار ویژه در زندگی برسلو، مدلن زیلهارت بود که بیش از چهل سال با هم زندگی کردند. مدلن، که همکلاسی برسلو در آکادمی ژولیان بود، الهامبخش، مدل، محرم اسرار و حامی او شد. زیلهارت املاک برسلو را به ارث برد و بعدها ۶۰ اثر پاستل و طراحیهای هنرمند را به موزه هنرهای زیبای دیژون اهدا کرد.
پ.ن. برسلو یکی از زنان برجسته امپرسیونیست بود؛ اما بسیاری از زنان هنرمند این جریان بعدها از یاد تاریخ هنر رفتند. اینجا ۱۰ زن امپرسیونیست که باید بشناسید رو ببین!