Venus van Urbino

De opdrachtgever voor dit schilderij was Guidobaldo Il della Rovere, de latere hertog van Urbino. Mogelijk bestelde hij het ter ere van zijn huwelijk in 1534. Het zou oorspronkelijk de decoratie zijn geweest van een 'cassone', een Italiaanse interieurkist die traditioneel als huwelijkscadeau aan de vrouw werd geschonken. De dienstmeisjes op de achtergrond zijn aan het rommelen in net zo'n kist, alsof ze op zoek zijn naar de kleren van Venus. Het overduidelijke erotische onderwerp was bedoeld als seksuele opvoeding voor de jonge bruid van de hertog, Giulia Varano. Angela del Moro, een goedbetaalde courtisane uit Venetië, stond model voor dit werk. Van haar is bekend dat ze met Titiaan uit dineren ging. De houding van Venus is gebaseerd op de Slapende Venus van Giorgione (ca. 1510). Een werk dat Titiaan heeft voltooid. Titiaan heeft zijn Venus in huis gehaald en gezorgd dat zij oogcontact maakt met de toeschouwer, waardoor ze nog sensueler overkomt.