Albaydé

Alexandre Cabanel liet zich inspireren door Victor Hugo's gedicht "Fragmenten van een Slang". De smetteloze afwerking, scherpe lijnen en het sobere kleurenpalet maakt van Albaydé een hoogtepunt van academische kwaliteit. Cabanel was inderdaad één van de laatste vurige academici, vastberaden de structuren en hiërarchieën van de Academie hoog te houden, tegen de radicale veranderingen van vb. een Gustave Courbet. Cabanel verbood Edouard Manet en vele andere schilders om tentoon te stellen op het Salon in 1863, waardoor het Salon des Refusés het licht zag. Hij was evenzeer een groot tegenstander van het impressionisme. Niemand is perfect....

In het gedicht verlangt Victor Hugo naar de "hinde-ogen van Albaydé". Cabanel stelt de lethargische figuur van Albaydé voor als een object tot visueel plezier, op een manier die hem schatplichtig maakt aan Ingres' langoureuze naakten, en ook als een allegorie. Albaydé zou deel gaan uitmaken van een tryptiek met als thema de onzekerheid tijdens de overgang naar volwassenheid. Abaydé vertegenwoordigt de verloren jeugdige onschuld. Het is te verdedigen dat zij wordt afgebeeld als een verleidelijke, verwarde, oosterse courtisane, in een ruimte die een harem en een opiumkit suggereert.