Kompozycja VII (Trzy Gracje)

Założyciel De Stijl, Theo van Doesburg był wybitnym talentem zainteresowanym malarstwem, rzeźbą, grafiką, architekturą, urbanistyką i krytyką. Był również związany z ruchami Bauhausu i Dadaizmu po I Wojnie Światowej. Kompozycja VII pokazuje zasady De Stijl, grupy złożonej głównie z holenderskich malarzy i architektów, którzy koncentrowali się na abstrakcji geometrycznej i byli pod silnym wpływem form architektonicznych, i kompozycji opartych na siatce Pieta Mondriana. Powstała w 1917 roku w reakcji na absurdalność i irracjonalność świata po I wojnie światowej, artyści De Stijl zaproponowali - nieco paradoksalnie - sztukę racjonalną opartą na utopijnych teoriach. Poszukiwali ducha równowagi i uproszczenia poprzez harmonijne ujęcia podstawowych elementów formalnych i relacji występujących w sztuce i przyrodzie. W Kompozycji VII van Doesburg zastosował tę koncepcję do pionowych i poziomych prostokątów malowanych w podstawowych kolorach - niebieskim, żółtym i czerwonym - plus biały, wszystkie płaskie, na płaskim, czarnym podłożu. Rezultatem jest obraz nieredukowalnych form, które zakłócają zwykły dystans między pierwszym planem a tłem, tworząc jednolite i samodzielne dzieło sztuki, w którym wszystkie elementy są współzależne.