این صحنه ی با ارزش تاریخی از لحاظ شخصی به هنرمند این مرتبط است. این یکی از مشهورترین نقاشیهای هوراس پیپین است که جان براون را به تصویر میکشد، یکی از شخصیتهای مهم تاریخ آمریکا که در حال برده شدن به محل عمومی اعدامش است. او یک مرد سفیدپوست که مخالف سرسخت بردهداری بود، و معتقد بود که شورش مسلحانه تنها وسیله سرنگونی این ساختار اجتماعی است. او و پیروانش در سال 1859 میلادی به قصد مسلح کردن بردگان به اسلحه خانه فدرال در هارپرز فری واقع در ویرجینیا حمله کردند. نقشه براون ناکام ماند و به جرم خیانت، قتل و شورش برده ها دستگیر و محاکمه شد. وی از هر نظر مقصر شناخته شد و شش هفته بعد، شانزده ماه قبل از شروع جنگ داخلی، به دار آویخته شد.
طبق گفته های خانواده، مادربزرگ هوراس پیپین در محل اعدام جان براون حضور داشت. در نقاشی، او با لباس آبی روشن خود، در مقابل دریایی از تماشاچیان مردی که به طور افسرده و تاریکی لباس پوشیدهاند متمایز است. پیپین با گنجاندن او، تنها شخصیت سیاه پوست در نقاشی، بر پیوند شخصی خود با میراث براون تأکید می کند. مادربزرگش برخلاف دیگر تماشاگران که تقریباً همه به سمت واگن حامل زندانی چرخیده اند، رویش را برمی گرداند، از شرکت در این نمایش امتناع میورزد و با اخم رویش به سمت تماشاگران این نقاشی است.
هوراس پیپین یک هنرمند خودآموز آمریکایی آفریقایی تبار اهل پنسیلوانیا بود که موفقیتهای او در زندگی با تاخیر حاصل شد. وی نقاشی را به عنوان درمانی برای یک آسیب ویرانگر که جنگ جهانی اول برای اون به دنبال داشت، آغاز کرد. سبک وی بدوی یا ساده لوحانه توصیف می شود، نه با بی احترامی بلکه به دلیل شخصیتهای سادهسازی شده و نمایش مسطح او است. پیپین نزدیک به یک دهه بدون هیچ شهرتی زحمت کشید تا اینکه توسط رابرت کارلین، فروشنده هنر فیلادلفیا، دوست شد و تحت تعلیمش قرار گرفت. ظرف یک سال، آثار وی در سراسر کشور به نمایش گذاشته شد. کارلین این هنرمند را به تحقیق درباره شخصیتهای تاریخی تشویق کرد که منجر به تصویرگریهای متعدد پیپین از آبراهام لینکلن و جان براون شد. علاوه بر تصاویر تاریخی، نقاشیهای پیپین از تصاویر خشن جنگ گرفته تا ترسیم فضای داخلی آرام و صحنه های زندگی روزمرهاش از کودکی را شامل میشود.
- مارتینا کیوگان
پی نوشت: در اینجا میتونین بخونین که چطور هنر زندگی پیپین رو نجات داد!