Piet Mondrian
Vandaag is de laatste dag van onze maand met de meesterwerken uit het Kröller-Müller Museum in Otterlo, Nederland. Dus voor deze laatste dag presenteren we iets speciaals - het stuk van Piet Mondriaan. Mondriaan legde zelf uit dat zijn nieuwe stijl was gebaseerd op een 'absolute harmonie van rechte lijnen en pure kleuren die ten grondslag liggen aan de zichtbare wereld'. Hoewel zijn schilderijen op het eerste gezicht eenvoudig lijken (althans in hun formele vocabulaire), zijn ze eigenlijk ongelooflijk complex en werden ze vaak op intuïtie bewerkt en herwerkt. We hopen dat je het meesterwerk van vandaag van dichterbij kunt bekijken en vergeet niet de website van het Kröller-Müller Museum te bezoeken en hun geweldige collectie te verkennen :)
Piet Mondriaan richtte in 1917 samen met Bart van der Leck en Theo van Doesburg de beweging De Stijl op. Hun doel was om een nieuw soort kunst te creëren, voor een nieuwe en betere wereld. Mondriaan zocht in zijn werk een balans tussen lijnen en kleuren en streefde naar een abstractie die een universeel en tijdloos beeld oproept. Compositie in Kleur A is een onderzoek naar ‘pure, neo-plasticism’. De kleuren in dit werk zijn een gedempte versie van de primaire kleuren: donker rozerood, diepblauw en donker oker. De duidelijk afgebakende kleurvlakken zijn op alle mogelijke manieren met elkaar verbonden, samen met één of meerdere zwarte lijnfragmenten. Soms worden ze naast elkaar geplaatst, soms overlappend, zonder duidelijk systeem. Het resultaat is dat de verschillende elementen lijken te zweven in een ondefinieerbare ruimte. Het wit is geen neutrale achtergrond, maar een levend onderdeel van het schilderij. Het is net zo goed een vorm als de vlakken en lijnen. Compositie in Kleur A bestaat nog steeds uit ritmisch gearrangeerde kleurvlakken, maar in de jaren die volgen laat Mondriaan elke suggestie van beweging en diepte in zijn schilderijen achterwege en gebruikt hij alleen rood, geel en blauw.